Jak jest postrzegany Elbląg

Herb miasta Elbląga

Herb Elbląga w postaci zbliżonej do używanej obecnie, tzn. z dwoma krzyżami pojawia się po raz pierwszy na pieczęci z 1357 r. Dopiero jednak od 1377 r. wizerunek tych dwóch krzyży ujęty zostaje w tarczę, co pozwala uznać go za przedstawienie herbowe...

Angielska Kampania Wschodnia (Eastland Comany)

Bałtyk od dawna przyciągał uwagę kupców angielskich jako obfity rynek zaopatrzenia w podstawowe dla gospodarki Anglii produkty żywnościowe, zwłaszcza zboże oraz surowce niezbędne do budowy angielskiej floty. Wśród bałtyckich surowców i półfabrykatów poszukiwanych przez stocznie angielskie do najważniejszych należało: drewno, len i konopie, liny okrętowe i przędza, żelazo oraz smoła i dziegieć...

Achenwallowie

Achenwallowie pochodzili z Newcastle, gdzie prowadzili handel z portami bałtyckimi. Ich pierwszy przedstawiciel pojawił się w Elblągu w 1614 roku. Nie opuścili oni Elbląga po likwidacji kantoru Kampanii Wschodniej, przyjęli obywatelstwo miejskie i stopniowo wrośli w miejscowe społeczeństwo. Trzech przedstawicieli tej rodziny pełniło funkcje w samorządzie miejskim. Jako pierwszy godność członka II Ordynku w latach 1667-1684 pełnił Gottlieb Tomasz Achenwall, profesor gimnazjum elbląskiego, następnie pastor. Kolejny członek tej rodziny – Michał był członkiem II Ordynku w latach 1703-1726, a w 1710 r. był wójtem. Jakub Achenwall wchodził w skład II Ordynku w latach 1751-1761, a w 1757 – przewodniczył jako wójt, w 1761 r. – został rajcą pełniąc urząd asesora, kompana Kamlarki wewnętrznej, kamlarza wewnętrznego, pana młyńskiego, pana wetowego, rybickiego...

Ramseyowie

Ród pochodził ze Szkocji i swą historią sięgał poł. XIV w. Karol (1576-1650), syn rajcy z miasta Dundee w młodzieńczych latach został wysłany do Gdańska na nauki zawodu kupieckiego. Po 14 latach nauki, Karol podjął działalność handlową na własny rachunek. Odwiedzał liczne kraje europejskie – utrzymując z wieloma miastami stosunki handlowe. Wraz z żoną Katarzyną w okresie wojny przeniósł się do Królewca. Po śmierci żony ze względu na trudności w wychowaniu licznego potomstwa (11 dzieci) wrócił do Gdańska. Zamieszkał u córki Katarzyny, a po jej śmierci u swego syna Karola zwanego starszym...

Elbląska Księga Herbowa Johanna Heinricha Dewitza

W zbiorach Archiwum Państwowego w Gdańsku przechowywany jest pochodzący z około 1760 r. herbarz patrycjatu elbląskiego „Armarium Elbingense oder Elbingschen Wappen Buch” autorstwa Johanna Heinricha Dewitza. Rękopis ten oprócz wstępu, przedmowy, rozdziału o stosowaniu godeł zawiera 222 herby wykonane w technice miedziorytniczej. Wśród nich oprócz herbów Polski, Prus Królewskich, Starego i Nowego Elbląga oraz angielskiej Kampanii Wschodniej znajduje się 217 herbów elbląskich patrycjuszy i osób zasłużonych dla miasta...

Tolckemit (ród)

Tolckemit to stary elbląski ród patrycjuszowski. Ośmiu jego przedstawicieli w XVII i XVIII stuleciu pełniło funkcje i urzędy miejskie: sekretarza i pisarza rady miejskiej, rajcy, członka II Ordynku i jego wójta, rajcy nowomiejskiego...

Dewitzowie (ród)

Dewitz to stary ród pomorski. Do Elbląga Dewitzowie przybyli z Frankfurtu nad Odrą.

Fuchsowie

Protoplastą kupieckiej rodziny Fuchsów był marek Fuchs, od 1586 r. obywatel Elbląga. Pierwszym przedstawicielem tego rodu we władzach miejskich Elbląga był Johann, który w latach 1653-1667 zasiadał w II Ordynku, pełniąc w 1665 r. funkcję jej przewodniczącego, czyli wójta, a następnie w radzie miejskiej...

Zamehlowie

Zamehlowie, rodzina pochodzenia staropruskiego, osiadła w Elblągu od XVI wieku. Pierwszym przedstawicielem tego rodu, który zasiadł we władzach miejskich Elbląga był Jakub – członek II Ordynku w latach 1568-1590. Zamehlowie wnieśli znaczy wkład do dziejów pisarstwa elbląskiego...

Feyerabend

Ta znakomita patrycjuszowska rodzina pochodzi ze Szwabii. W Elblągu pojawiła się w pierwszej połowie XVII stulecia.

Friedwald (ród)

Friedwaldowie przybyli do Elbląga z Torunia. Ojciec zasłużonego dla Elbląga burmistrza Mikołaja Friedwalda, także Mikołaj – był rajcą miejskim w Toruniu. Szczególnie znani są dwaj Friedwaldowie – wspomniany Mikołaj i jego syn Michał. Mikołaj pełnił najwyższą godność miejską – urząd burmistrza w latach 1544-1549. Był on jednym z współtwórców gimnazjum elbląskiego i jego opiekunem z ramienia rady miejskiej. Troszczył się on o zapewnienie bezpieczeństwa miastu...

Autor: Andrzej Groth
Kategoria: Herby patrycjatu elbląskiego Zasłużeni ludzie Elbląga
Data utworzenia: 04.01.2013

Döring (ród)

Ta kupiecka rodzina pojawiła się w Elblągu w połowie XVII wieku. Trzech przedstawicieli tego rodu w wymienionym stuleciu zasiadało w II Ordynku miejskim, w kolejnym – jedynie Heinrich Döring.

Jungschultz (ród)

Kupiecki ród Jungschultz pojawił się w Elblągu przed XV stuleciem. Funkcje miejskie objęli jednak dopiero w XVI w. W rodzinie tej w wymienionym stuleciu odnotowano jednego rajcę oraz burmistrza. W kolejnym – XVII w. już pięciu rajców i jednego burmistrza. W XVIII w. dwóch przedstawicieli tej rodziny pełniło najwyższą godność w mieście – urząd burmistrzowski.

Rogge (ród)

Ta kupiecka rodzina pojawiła się w Elblągu prawdopodobnie w połowie XVI wieku. W 1580 r. po raz pierwszy jej przedstawiciel zasiadał we władzach miejskich, pełniąc funkcję członka II Ordynku. W następnym stuleciu rodzina ta weszła na stałe w skład kręgu rodzin patrycjuszowskich trzymających władzę w mieście. Czterech jej przedstawicieli zasiadało w II Ordynku, dwóch w radzie miejskiej, dwóch pełniło urząd sekretarza miejskiego. Najwyższy urząd w mieście – burmistrza pełnił Samuel Rogge (1756-1761).

Stroband (ród)

Ród kupiecki, cieszący się szlachectwem. Z rodziny tej wywodzi się szereg znanych i zasłużonych ludzi. Wśród nich uznanie elblążan zyskał zmarły w 1688 r. elbląski aptekarz Gotthard Stroband, autor wydanej drukiem w 1663 r. pracy „Catalogus aller Galenischen und Chymischen Arzneyen die bey Gotthard Stroband Medicamentario in Elbing mit höchsten Fleiss praepariret und zu finden seyn”.

Hornowie (ród)

Kupcy i browarnicy należeli do jednej ze znakomitszych rodzin elbląskich. Najstarszy ze znanych nam przedstawicieli tego rodu Dominick – w latach 1603 – 1635 sprawował funkcję pisarza sądu ziemskiego. Kolejni – w XVII stuleciu zasiadali w II Ordynku i radzie miejskiej. Jako pierwszy z tego rodu najwyższą godnośc miejską – urząd burmistrzowski pełnił Fabian Horn (1681-1692), kolejny – Michael Heinrich (1739-1753).

Amelungowie (ród)

Ta kupiecka rodzina pochodzi z Dolnej Saksonii. W Elblągu Amelungowie pojawili się w drugiej połowie XVII w. Dla miasta szczególnie zasłużył się Johann Heinrich (1746-1796), kupiec i kolekcjoner, kontynuator dorobku pisarskiego pastora Wilhelma Rupsona. Johann Heinrich był doskonałym znawcą ówczesnej literatury historycznej i źródeł. Jego ilustrowana rycinami kronika należy do najlepszych jakie napisano w Elblągu. Skompletował on ponadto odpisy dokumentów dotyczące Nowego Miasta, interesował się heraldyką, sfragistyką oraz numizmatyką i mennictwem.

Siefert (ród)

Ta kupiecka, wielce zasłużona dla miasta rodzina pojawiła się w XVI wieku. Jako pierwszy z tego rodu zasiadał w radzie miejskiej Niclaus Seifert (1455-1463). Odtąd nieprzerwanie – aż do zajęcia Elbląga przez Prusy w 1772 r. jego przedstawiciele pełnili ważne funkcje miejskie. W XV stuleciu w rodzinie tej odnotowano dwóch rajców, w XVI – jednego członka II Ordynku, rajcę i burmistrza, w XVII – czterech członków II Ordynku, czterech rajców i jednego burmistrza, w XVIII wieku – dwóch burmistr

Spiringowie (ród)

Spiringowie - poborcy ceł w Gdańsku i Elblągu za Władysława IV. Rodzina kupiecka pochodząca z Delft w Holandii. Franciszek ojciec znanych szwedzkich i polskich poborców ceł morskich: Piotra, Teodora, Arenda, Abrahama i Izaaka był kupcem w tym mieście. Po zajęciu Elbląga przez Szwedów w 1626 r. osiadł tu piotr Spiring. Kupił kamienicę na Starym Rynku, zwaną później Domem Królewskim oraz objął w 1627 r. urząd szwedzkiego poborcy ceł w Pilawie. Jeszcze w 1626 r. najmłodszy z braci Izaak przejął po swym bracie kamienicę w Elblągu a następnie urząd szwedzkiego poborcy cła w Pilawie. Od 1637 r. Spiringowie znajdowali się w służbie króla Władysława IV. Arend w imieniu króla pobierał cło w porcie gdańskim, jego brat Abraham w Pilawie i na Zalewie Wiślanym. Interwencja eskadry duńskiej zlikwidowała gdańską komorę celną. Natomiast Abraham pobierał cło do kwietnia 1639 r. oraz wyposażył i zwerbował załogi dla dwóch okrętów, będących w służbie króla do likwidacji polskiej floty w 1641 r.

Ród Damerow

Najznamienitszym przedstawicielem tego rodu był Heinrich Damerow (ok. 1340 -15 kwietnia 1408), który od około 1389 r. sprawował funkcję elbląskiego burmistrza. Wcześniej poświadczany jest w źródłach jako rajca i szafarz. Jako delegat Rady Miasta reprezentował on wielokroć interesy miast hanzeatyckich, m. in w Rostoku w lipcu 1394, występując przeciwko księciu Johannowi Meklemburskiemu, a następnie kilkakrotnie w Helsingborg przeciwko duńskiej królowej Małgorzacie, obdarzającej swym protektoratem piratów, łupiących statki należące do Hanzy.

 

Ród Kawerau

Pierwszym elbląskim przedstawicielem tego rodu był Lorenz, który przywędrował ze Skandynawii do Gdańska, a następnie osiedlił się w Elblągu (ok. 1583-85). Zmarł 23 maja 1623 r. Miał trzech synów – Petera, Georga i Jakoba. Najstarszy z nich – Peter sprawował urząd prokonsula (starszego radnego), ożeniony był z córką Petera Ramsey’a i miał z nią siedmioro dzieci (trzech synów i cztery córki), z których sześcioro zmarło w wieku dziecięcym (w większości przypadków nie są nawet znane ich imiona). Wieku dojrzałego doczekał tylko jeden z synów – imiennik ojca (nie był on jednak najstarszy). 

 Dzięki uprzejmości pan Andrzeja Grotta możemy  sami zobaczyć ile wspaniałych rodów mieszkało w Elblągu 

Johann Jakob Krause

Johann Jakob Krause urodził się w Elblągu 23 grudnia 1778 r. Studiował w Gdańsku farmację, następnie kontynuował studia w szkole wyższej w Królewcu i w Erfurcie w Instytucie im. Trommsdorff’a (pierwszym w Niemczech instytucie chemii i farmacji). Swoją karierę we władzach miejskich Elbląga rozpoczął 23 grudnia 1808, kiedy to na pierwszym posiedzeniu Rady Miejskiej po wprowadzeniu w Elblągu tzw. ordynacji miejskiej (Städteordnung) został wybrany protokolantem, którą to funkcje sprawował do 29 lipca 1816 r. 2 sierpnia tego roku został członkiem magistratu, nie pobierającym za swą pracę wynagrodzenia. Funkcję tę sprawował Krause nieprzerwanie do 1826 r. W tym czasie interesował się przede wszystkim poprawą miejskiego systemu opieki nad ubogimi. 

Friedwald (ród)

Friedwaldowie przybyli do Elbląga z Torunia. Ojciec zasłużonego dla Elbląga burmistrza Mikołaja Friedwalda, także Mikołaj – był rajcą miejskim w Toruniu. Szczególnie znani są dwaj Friedwaldowie – wspomniany Mikołaj i jego syn Michał. Mikołaj pełnił najwyższą godność miejską – urząd burmistrza w latach 1544-1549. Był on jednym z współtwórców gimnazjum elbląskiego i jego opiekunem z ramienia rady miejskiej. Troszczył się on o zapewnienie bezpieczeństwa miastu...

CDN.